Een manisch depressieve stoornis is een bipolaire stoornis. Men spreekt van bipolair omdat deze stoornis een tweeledige kant heeft; bijwijlen extreem enthousiast of anderzijds extreem depressief.
Bij de meeste mensen kunnen die periodes van somberheid, minderwaardigheidsgevoel, burn-out gevoel makkelijk opgelost worden met een episode van medicatie en aanpassing van de levensstijl.
Bepaalde mensen lossen die sombere depressieve periodes echter af met uitgelaten stemmingen, met hyperactiviteit en zelfoverschatting. Deze toestand noemt men manische-depressieve stoornis.
Oorzaken
De wetenschap bestudeert nog dagelijks de factoren die aanstoker kunnen zijn bij manische depressiviteit. Hieronder vindt u een overzicht van de meest belangrijke factoren:
- Neurotransmitters zorgen voor een overdracht van prikkels van de ene zenuwcel naar de andere zenuwcel. Bij personen met een manisch depressieve periode constateert men dat de stoffen dopamine, serotine, en noradrenaline of enerzijds tekort zijn of op overschot zijn. Bij de depressieve periode hebben we een tekort, bij een manie hebben we een overschot.
- Wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat erfelijkheid een belangrijke rol speelt. Wanneer bvb beide ouders een manisch depressieve aandoening hebben, tonen studies aan , dat je tot 30 procent kans hebt op dezelfde stoornis.
- Bepaalde mensen hebben tijdens hun leven een bepaalde gedachtegang ontwikkeld waarbij hun eigenwaarde op een laag pitje staat. Gebrek aan eigenwaarde kan leiden tot manische depressiviteit.
- Sommige negatieve levenservaringen kunnen leiden tot depressiviteit en in ergere mate tot manische depressiviteit. Falen kan bijvoorbeeld een gevoel van hulpeloosheid creëren.
- De leefomgeving waarin mensen verkeren speelt evident ook een belangrijke rol op bepaalde gevoelens van de mens.
- Manisch depressieve stoornis kan tenslotte ook ontstaan door de opvoeding die we genoten hebben.
Behandeling
Een manisch-depressieve stoornis kan niet echt genezend behandeld worden. Klachten in verband met manische depressie kunnen wel weggenomen worden of eventueel verminderd en voorkomen worden.
Het is belangrijk om eerst en vooral een juiste diagnose te stellen. Want bepaalde verschijnselen bij manische depressie kunnen ook voorkomen bij andere stoornissen. Denk maar aan mensen met een psychose, angststoornis of een borderline stoornis. Ook bij personen die misbruik maken van alcohol en drugs kunnen symptomen van manische depressie voorkomen.
Het is dus steeds raadzaam om na een zelf gestelde diagnose en bij twijfel een psychiater te raadplegen.
Stappenplan behandeling
Het is eerst en vooral heel belangrijk dat een persoon met manisch-depressieve stoornis de voortekenen van een manie of depressie zelf kan leren ontdekken. Zelfzorg kan het aantal stemmingswisselingen tot een minimum herleiden en de kans is dan ook groter dat de patient langduriger stabiel blijft. Indien de patient mogelijke indicaties van een aanval kan leren herkennen, is het ook mogelijk om vroeg in te grijpen, zodanig dat een depressieve of manische periode draaglijker zal zijn, of zelfs niet zal doorbreken.
De meest klassieke en doeltreffende behandeling van manische depressie is uiteraard nog steeds het gebruik van medicijnen. Geneesmiddelen zullen in dit geval niet genezen maar kunnen de verschijnselen van depressie en/of manie wel doen afnemen .
Een veel voorkomende behandeling voor manische-depressieve stoornis bestaat uit psychotherapie. De therapeut zal met de patiënt praten over zijn problemen van psychische aard. Centraal staat hier de verwerking van bepaalde ervaringen tijdens een manische of depressieve periode. Hij gaat samen met de patient op zoek naar oplossingen, inzichten uit het verleden, empowering of zelfredzaamheid…
De psychotherapeut gaat zich dus toespitsen op het draaglijker maken van de manische-depressiviteit
Omega 3 vetzuren: EPA en DHA
Niet te onderschatten is de waardevolle ondersteuning door omega 3-vetzuren. Bij vrij uitgebreide klinische studies is gebleken dat, hoog gedoseerd, omega 3-vetzuren innemen een zeer gunstige invloed heeft op het verloop van de bipolaire stoornis, zowel wat betreft de intensiteit als de neiging om te hervallen.
Vermoedelijk is dit zo omdat deze vetzuren een belangrijke component vormen voor de kwaliteit van de zenuwcelmembranen en een belangrijke rol spelen in de productie en het transport van neurotransmitters.
