De schildklier is een orgaan dat de vorm heeft van een vlinder. De schildklier vind je onderaan de hals, net voor de luchtpijp, onder het strottenhoofd. Dit orgaan heeft twee verschillende delen, kwabben of lobben genaamd, de rechterkwab en de linkerkwab. Probeer eens wanneer je slikt de schildklier te voelen ; hij bevindt zich dan aan de beide kanten van de adamsappel.
Soorten klachten
De activiteit van alle cellen binnen het lichaam wordt geregeld door schildklierhormonen. Te weinig aanmaak van schildklierhormonen, doet bepaalde lichaamsfuncties van de mens sterk vertragen. De stofwisseling zal heel wat trager gaan en je hartslag zal beduidend trager kloppen.
Een schildklier die te traag werkt, noemt men hypothyreoidie. Een schildklier die te snel werkt, noemt men hyperthyreoidie.
Hypothyreoidie: trage schildklier
Een trage schildklier kan een verscheiden aantal klachten veroorzaken. Meestal zijn het algemene klachten. Een algemeen beeld van steeds weer voorkomende symptomen is er niet echt.
De meest voorkomende problemen van het menselijk lichaam bij een trage schildklier zijn:
- trage hartslag
- geen of praktisch geen gewichtsafname
- koud en droog aanvoelende ruwe huid
- nagels die makkelijk afbrokkelen
- haaruitval
- opgeblazen gezicht
- diepe stem
- gezwollen tong
- traag spreken
- overvloedige menstruatie
Hyperthyreoide: snel werkende schildklier
De meest voorkomende problemen bij een te snel werkende schildklier zijn voornamelijk de volgende :
- lichtgevoeligheid
- hartritmestoornissen (vooral hartkloppingen en verhoogde hartslag)
- diarree
- zenuwachtigheid
- struma (knobbeltjes)
- hyperventilatie
- vochtige en warme handen
- broze botten
- problemen aan de ogen (uitpuilen)
- gewichtsverlies
Deze toestand kan na verloop van tijd heel ernstig worden door uitputting van het hart.
Diagnose
Herken je jezelf in een aantal symptomen die hier boven vermeld staan, dan kun je best langs gaan bij je huisarts die kan vaststellen indien er eventueel een schildklierprobleem is.
De geneesheer kan op dat vlak een aantal onderzoeken doen. De meest eenvoudige is betasten van de buitenkant van de hals. Bij het slikken kan men de schildklier eenvoudig voelen. Is de schildklier beweeglijk, is de omvang normaal, ontdekt hij geen knobbeltjes….
Eventueel kan de arts nog luisteren naar de schildklier: wanneer hij wat geruis hoort kan er eventueel sprake zijn van een disfunctie, in dit geval hyperthyreoidie.
Wanneer de arts vaststelt dat er een probleem is met de schildklier zal hij bij een volgende stap voorstellen om bloed af te nemen. Als men de concentratie van het hormoon dat de schildklier stimuleert, meet via het bloed kan men met grote zekerheid aantonen dat er een aandoening is aan de schildklier
Bij ontdekking van complexere problemen aan de schildklier kan men nog altijd beslissen om een Echografie of scintigrafie uit te voeren. Deze methodes zijn aangewezen wanneer men knobbels of cysten ontdekt.
Een eventueel volgende stap kan zijn ontleden van de knobbeltjes en dit via een punctie. In het labo kan men dan vaststellen of deze kwaadaardig zijn of niet.
Behandeling
Hyperthyreoidie
Hier hebben we, zoals reeds gesteld, te maken met een te hoge productie van schildklierhormonen.
In de beginfase kan men deze aandoening verhelpen met bètablokkers aangevuld met een kalmeermiddel, die de hartslag en bevingen meer onder controle houdt. Het is tevens ook zeer belangrijk dat men in deze fase voldoende rust in acht neemt.
Wanneer het probleem niet opgelost raakt met bovenstaande medicatie, kan een arts kiezen voor een meer definitieve behandeling van de hyperthyreoidie. De arts heeft hiervoor 3 verschillende mogelijkheden: radioactief jodium, medicijnen, of operatief ingrijpen.
In het geval van medicatie, gebruikt men thyreostatica, medicijnen die een afremmend effect hebben op de schildklierhormonen
Bij een behandeling met radioactief jodium krijgt men een pil toegediend met radioactief geladen jodium (radiojood). De actiefste schildkliercellen nemen radiojood op, en zullen minder schildklierhormoon produceren. Deze behandeling is algemeen aanvaard als effectief en relatief veilig.
Wanneer we met beide bovenstaande behandelingsmethodes niet het beoogde effect heeft, bijvoorbeeld de schildklier is sterk opgezwollen, of het gaat om een kwaadaardig gezwel, kan men beslissen om een stuk van de schildklier weg te nemen.
Hypothyreoidie
Bij hypothyreoidie is er sprake van een gebrek of tekort aan schildklierhormoon.
In de meeste gevallen kan een verminderde werking van de schildklier simpel worden behandeld door het toedienen van schildklierhormonen. Deze medicijnen zijn bij de apotheker in verschillende doseringen te verkrijgen.
De patiënt voelt zich na enkele weken reeds heel wat beter.
Bij de lichte vormen kan men voldoende resultaat behalen met waardevolle maar ondergewaardeerde natuurlijke middelen zoals Iood met vitamine D3, selenium en zink. Bij veel mensen zien we tekorten aan deze belangrijke stoffen, wat de schildklierwerking doet dalen.
